Λοιπόοοον.... Σήμερα η αννέ μου, μου υποσχέθηκε ότι θα με αφήσει επιτέλους να σας πω την ιστορία μου. Με μάλωσε κιόλας όταν είδε ότι στο μπλόγκι μου, γράφω τόσα μα τόσα χαζά πράγματα. Οι μεγάλοι δεν εννοούν να καταλάβουν ότι εμείς τα παιδιά, γράφουμε τα απλά πράγματα απλά, όπως τα βλέπουμε , και δεν μας πειράζει αν μας παρεξηγήσουν. Δηλαδή η λέξη "παρεξήγηση", που πολύ με παίδεψε να την μάθω, δεν υπάρχει στο λεξικό μου! Ηθελα να ήξερα, όταν η αννέ μου ήταν μικρή όσο κι εγώ, ήξερε την λέξη "παρεξηγώ"? Και εάν την ήξερε, τότε γιατί η δικιά της αννέ την τσιμπούσε όταν η μαμά μου έλεγε στους επισκέπτες που δεν χώνευε καθόλου "πότε θα φύγετεεεεε?".
Ετσι είναι οι αννέ όλου του κόσμου, ξεχνάνε τα δικά τους και την πληρώνουμε εμείς, τα αθώα (λέμε τώρα) πλασματάκια!
Τέλος πάντων, λίαν συντόμως, θα σας γράψω την ιστορία μου, έτσι όπως πρέπει και χωρίς καμία παρεξήγηση!
Σας φιλώ σεληνιαστά,
αυσιέν